พวง ๒ หมายถึง ว. ลักษณะที่ยื่นพองออกมา เช่น แก้มเป็นพวง.
ดู บ้า ๒.
ก. ต่อท้าย, ตามติด, เช่น ขอพ่วงไปด้วย, เรียกเรือที่พ่วงท้ายให้เรือโยงลากจูงไปว่า เรือพ่วง, เรียกรถที่พ่วงท้ายให้รถคันหน้าลากไปว่า รถพ่วง.
ก. ติดไว้ข้าง ๆ เช่น รถพ่วงข้างรถจักรยานยนต์.
ว. โต, อ้วน.
ว. อ้วนลํ่า.
น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Mucuna bennettii F. Muell. ในวงศ์Leguminosae ดอกสีแสด ออกเป็นช่อห้อยยาว.
น. ชื่อไม้เถาชนิด Petrea volubilis L. ในวงศ์ Verbenaceae ใบแข็งและคาย ดอกสีม่วงครามเป็นกลีบ ๕ แฉก คล้ายรูปดาว ออกเป็นช่อใหญ่.